Leden

Kjell is ons kwispelende puppy’tje uit een Helmonds hondennestje. Groeit als kool binnen de studentenwereld door het verorberen van een echte culinaire delicatesse: samengedrukte staven vlees uit de airfryer. Kent niet alleen trucjes als mixed martial arts specialist, maar ook als croupier. Ondanks dat Kjell studeert in Nijmegen zou je toch naar Helmond moeten afreizen om hem te vinden. Daar is namelijk alles beter volgens Kjell: de gehaktstaaf van de cafetaria, de goedkope blikken pils en de Helmondse vrouw. Helmonds verstaat driekwart van Nederland niet en daarom is Kjell een vertaalbedrijf begonnen. Een echte ondernemer in hart en nieren. Maar dan wel in Helmond uiteraard. As ge mar leut het. Zo is het maar net Kjell.

Deze creatieve krullenbol verrijkt het dispuut niet alleen met zijn muziek maar ook met mooie debiele acties. Menig borrel of feest weet hij tot een succes te maken wanneer hij achter de draaitafel staat. ‘Onze Gilles’, want zo voelt het,  draait ook regelmatig in grote clubs en op evenementen en doet zelfs mee aan DJ-wedstrijden. Zijn passie voor muziek maar bijvoorbeeld ook voor sommige danseressen kan hij maar moeilijk verbergen. In combinatie met zijn studie bedrijfskunde zou het ons dan ook totaal niet verbazen als Gilles later de ID&T van de techno opricht en enorme feesten gaat organiseren. Gilles gaat namelijk gefocust op zijn doel af. Andere dingen? Tja die hebben voor hem gewoon niet zo’n prioriteit.

Dit broekie weet met zijn ongefilterde uitspraken iedereen wel van zijn à propos te brengen. Niemand komt met verontrustendere quotes dan Yannick. Houdt van een goede prank op zijn tijd, maar ook in slechte grappen is Yannick een absolute kampioen. Hij verslikt zich weleens in een toernooi en raakt dan bijvoorbeeld in een toch betrekkelijk klein bowlingcentrum al vroeg op de dag de weg kwijt. Toch weet hij zich dan te herpakken en staat hij na enkele glaasjes water weer te klieren zoals alleen Yannick dat kan. Deze keukenprins weet met behulp van zijn onschuldige puppy ogen voor een prikkie een waar koningsmaal op tafel te zetten. Gelukkig ook maar, want als student bestuurskunde zal hij in de toekomst hoogstwaarschijnlijk onze belastingcenten gaan uitgeven.

Stijn, maar zeg maar Beertje. Deze grote beer lijkt permanent in winterslaap. Hij houdt zich koest en doet niemand kwaad, tenzij je hem gaat lopen uitdagen. Als je hem ongepaste vragen gaat stellen over zijn rokkostuum kun je nog veel ongepastere antwoorden terugverwachten, zeker als Beertje iets te diep in het glaasje heeft gekeken en net op weg was naar zijn auto met chauffeur. Maar zoals een echte beer betaamt is hij voor niets of niemand bang. Een eigen horlogemerk starten of een hele batterij aan après-ski hits ten gehore brengen door een microfoon; Beertje is niet bang. Ondanks dat hij het concept van Hollebolle Gijs in de Efteling niet helemaal doorhad lijkt het eigenlijk als vast te staan dat dit pientere Beertje met zijn ondernemendheid wel op zijn pootjes terecht gaat komen.

Brambo is de jongste van zijn jaar. Samen met Yannick vormt hij de Jut en Jul van het dispuutshuis. Voor een jonge kerel heeft hij af en toe een verdomd grote bek en dat mogen we bij Boeland juist wel. Maakt zijn praatjes vaak nog waar ook, dat moeten we hem nageven. Kan soms een beetje boos worden maar dat is niet alleen hijzelf maar ook de rest de volgende dag al weer vergeten. Hij is niet bang om de vreemde eend in de bijt te zijn, niet binnen Boeland maar ook niet bij zijn studiegenoten van sociologie die hij toch maar erg ‘linksig’ vindt. Bram is misschien wel de jongste, maar dat doet niets af aan zijn passie voor de club. Is met zijn dispuutskleding pontificaal tentoongespreid voor het raam van zijn kamer op het huis waarschijnlijk het meest dichtgetikt van iedereen. Hij laat een kans om met zijn sigillum door de stad te lopen dan ook zeker niet onbenut.

Niels! Nieuws! Nelis! Manke Nelis! Lange! Tukkerse dekhengst!
Deze nuchtere tukker uut Haaksbergen heeft meerdere namen die hem zijn toe bediend. Hij draagt deze namen dan ook met trots. Wanneer hij een plop hoort van een koude halve liter Grolsch zie je al snel een glimlach op zijn gezicht verschijnen. Want ja, Niels zonder Grolsch is als een Beha op de waslijn. Het beste is eruit. Ook al is Niels bijna 1.985 meter lang weet hij wel hoe hij op zijn paardje de bergen moet berijden om zo de wind mee te krijgen.

Lucas oftewel ‘Manke’ is een ware avonturier. Wanneer hij na een avondje stappen uit de bosjes moet worden gehaald om weer het juiste pad richting zijn huis te vinden raakt hij zijn fiets, zijn mobiel, zijn kleren en zijn waardigheid kwijt. Gelukkig zijn er dan altijd Boelandrianen die voor hem in de bres springen en hem naar huis brengen. Hoewel hij lijkt op een Terminator op krukken heeft hij door zijn operatie weinig kunnen gymmen en meer kunnen zitten op de bank met een been omhoog. Hier is hij tot het besef gekomen dat de maatschappij ook een belangrijk aspect in zijn leven is en hij hier te allen tijde moedig voor wil strijden. Samen zullen Manke en Nelis vele mooie dispuutsjaren tegemoet gaan.

Hoewel deze Rutte-junior u vermoedelijk meer doet denken aan een overspannen accountant is niets wat het lijkt. Deze knaap hobbelde tijdens een introborrel het dispuutshuis in en is ondanks dappere pogingen nooit meer weggegaan. Gezien het feit dat Kamphuis zelfs in de TKB nog zijn bovenste knoopje dichtknoopt en zodoende geen adem meer heeft om op het vrouwelijk schoon af te stappen, dachten we maandenlang een brave deugdneus in ons midden te hebben. Kwamen wij even van een koude kermis thuis. Nadat deze accountant een das om zijn nek kreeg besloot hij recalcitrant te doen en zichzelf opnieuw uit te vinden. Tegenwoordig kunt u hem bewonderen met een petje, opscheertje en tussen de hooligans. Ondanks deze ‘zoekende fase’ vindt onze Kamphuis het wel nog steeds nodig om in beschonken toestand anderen uit te schelden voor pauper. Mocht u deze beschonken jongeman tegenkomen? Loopt u dan vooral rustig door en met Gods zegen zal hij ooit weer op het rechte pad komen.

Bas, zeg maar Basz, is onze kersverse limbo. Basz heeft praatjes voor tien en doet erg zijn best. Helaas lukt dit niet. Basz stelt bijvoorbeeld immuun te zijn voor alcohol, maar werd wel bloeddonateur na een cantus. Verder is Basz ook een echte casanova, met vragen als ‘waar woon je en wat is je lievelingskleur?’ kent inmiddels heel vrouwelijk disputair Nijmegen zijn gladde babbel. Bent u van het vrouwelijk geslacht en probeert onze Basz weer een interview met u te starten? Negeer het maar, hij houdt vanzelf wel op. Nadat Basz zijn studie niet had gehaald leek het hem verstandig om intrede in het dispuutshuis te doen. Daar probeert hij zichzelf nog debieler voor te doen dan dat hij al deed. Als hij tijdens een toernooi weer reddeloos op de grond ligt zou het fijn zijn als u hem even opraapt, dan kan hij weer vijf minuten vooruit. Basz werkt op iedereens irritatie, maar toch houden we wel van hem en is het eigenlijk een heel goed joch.

U zult het niet geloven, maar deze vlegel lijkt nog het meest volwassen van zijn jaar. Of dat iets over Ilja zegt of over jaar 2021-II laten we aan u. Als een ware geboren leider probeert hij menigmaal zijn beschonken jaargenootjes in het gareel te houden. Helaas houdt deze geboren leider erg van de warmte van zijn dekens. Half drie in de middag is immers een ambitieus tijdstip, waarvoor louter begrip. Ilja kan ook wel eens wat gefrustreerd raken, maar daar zal hij wel zijn redenen voor hebben. Waag het vooral niet om met één van zijn scharrels te praten en poten af van zijn deur. Mocht u het befaamde mos ‘eerst regelen, dan een deur’ willen praktiseren, houd er rekening mee dat Ilja uw telefoon roodgloeiend laat staan. Ondanks dat beweert Ilja stellig het naar zijn zin te hebben bij het dispuut, als de anderen maar wel normaal doen. Afijn, dat hebben we best voor onze onder curatele gestelde jongeman over.

Wij mogen van geluk spreken dat wij een van de vijftien Blaauwendraadkuikens uit de parochie van Barneveld hebben kunnen inlijven. Als vroom jochie integreert hij zijn SGP wereldbeeld met het studentenleven door zich als een heremiet op de Bergh te verschansen. Mocht hij zich ooit wagen aan sociale interactie met zijn huisgenoten of ander volk, stel deze arme jongen dan geen moeilijke vragen zoals ‘Wil je mee naar mijn gala als mijn date?’. Niet alleen is onze Robbert II als ‘jaarkoning’ wat schuw, hij lijdt ook nog eens aan een zeldzame spierziekte die ervoor zorgt dat hij bij elk klusje plotseling ondragelijk veel last van zijn knie krijgt. Ondanks zijn aanmatigende toon en trotse vedergestrijk staat hij eigenlijk maar laag in de pikorde. Wanneer hij even niet met pek besmeurd wordt vanwege een grote snavel, vindt Robbert het allemaal wel best. Niet zo kuis als hij zich voordoet aangezien een Blaauwendraad niet stil zit, daarom ook wel een mooie pik.

Deze Amersfoortse blaaskaak kwam scheurend op zijn ZIP Nijmegen ingereden en is uiteindelijk uitgekomen op De Bergh. Tegenwoordig is Woetroemaatje een vrolijke jongen tot iemand aan zijn uitgebreide fietsencollectie zit. Dan verandert hij van een allemansvriend in een schreeuwende pauper en geeft hij luidkeels aan hoe rustig hij is en verwenst hij u in alle rust het ene na het andere toe. Liever zien wij hem in de Catalaanse zon met een meloen in de ene hand en zijn blaasinstrument in de andere. Daar is onze Woetroe compleet in zijn element en is alles een goeie zaak.

Vanaf twee bier is het dispuutsleven voor Tom, ons geïmporteerde pompeblêdje een ware survivalrun. Het voornaamste obstakel is hierin dan natuurlijk wel zijn gebrek aan verstand of intelligentie. Gelukkig heeft hij nog een hele leuke zus die hem in zijn delier graag telefonisch bijstaat. Met die liefde en een grote bek denkt Tom de hele wereld aan te kunnen, mits hij niet naar school moet. Wanneer je Tom nodig hebt, kun je er gif op innemen dat hij dan op wintersportvakantie gaat. Daar heeft hij vast mooie verhalen over, maar van die verhalen begrijpen wij zelden de clue. Wellicht komt dit echter door het feit dat het aantal biertjes dat Tom tegen zijn lippen zet gelijk staat aan zijn promillage. Ach, dat papiertje haalt hij toch wel, zo niet kan hij vast wat op Bol.com bestellen.

Ties is een zeer eigenzinnige jongen, een pionier van de wonderen van het menselijke lichaam. En hoewel nieuwsgierig, dacht hij bij zijn zeer illustere huisdispuutje alles wel te hebben gezien. Daarom voorziet hij anderen graag van tips en ongevraagd advies. Maar indien hij het ergens niet mee eens is, loopt hij weg. Het verhaal gaat dat hij zo ook bij Boeland terecht is gekomen. Wie kan het zeggen? Laten we vooral geen ouwe lijken uit de sloot halen. Waar Ties wegloopt voor conflict rent hij met liefde naar zijn twee grote passies: aardappels en chirurgie. Waar hij in de snijzaal van gedegen Fingerspitzengefühl bezit, zo ook kent hij de kneepjes van het vak binnen de B.V. Aviko. Met zoveel talent kan een mens ook niet anders dan zich scheel ergeren aan de HBO’ers in zijn jaar. Om maar niet te spreken over buschauffeurs als Ties is wezen keramiek shoppen..

Noël, de jonge spruit uit het verre Zeeland, wist niet wat hem overkwam toen hem ter ore kwam dat er een plekje voor hem was vrijgekomen op de Bergh. Uiteraard stond hij te trappelen van ongeduld om zijn intrek te nemen in ons prachtige dispuutshuis. Dit kereltje mag dan wel de schijn van onschuld uitstralen, maar vergist u niet! Uit dit pedante pinkeltje rollen uitspraken waar zelfs de ouderejaars nog van opkijken. Zou er dan toch een kern van waarheid achter al die verhalen zitten? Of komt dit gebrabbel voort uit zijn tijd bij de sterrenclub die hem zo nauw aan het hart ligt? Alsof Noël niet al genoeg aan zijn hoofd heeft, moet hij ondanks zijn jeugdige leeftijd ook nog eens alles uit de kast halen om de rest van zijn jaar in het gareel te houden. Geen wonder dat hij zo nu en dan een nicotinekick nodig heeft om weer even op adem te komen. Indien problemen echter te groot blijken, dan rest dit jongetje niets anders dan de benen te nemen en deze te ontvluchten…

Sinds Jelle voor het eerst zijn neus liet zien, zweert hij bij hoog en laag dat hij zal stoppen met roken. Laten we zeggen dat deze eeuwige stopper in spe ondanks al die nobele pogingen er uiteindelijk toch in is blijven hangen. Gelukkig heeft hij tal van andere passies waar hij zich met hart en ziel aan wijdt en zich helemaal in kan verliezen. Namelijk zijn liefde voor Boeland en zijn obsessie met lekker tafelen. Als de lampjes even uitgaan, is een frietje zijn licht in de duisternis, want daarna kan hij er weer tegenaan! Deze bonkige knaap houdt van de kleine geneugten des levens en zoekt zijn toevlucht graag op de meest ongemakkelijke plekken. In de auto of in de kelder, op straat of in de TKB, hij voelt zich er helemaal thuis. Geef hem maar vooral geen ruimte en open vensters, want daar weet hij echt geen raad mee. Voor Jelle zijn dit ‘gewoon’ van die dingen waar hij ‘gewoon’ geen woorden voor heeft. Want ja, het is voor hem ‘gewoon’ zo vanzelfsprekend.